کد مطلب:30565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا زنده شدن مردگان در قيامت با قانون تبديل ماده به انرژي و بالعكس ارتباط منطقي دارد؟

يكي از شبهاتي كه در مورد معاد جسماني از قديم مطرح بوده اشكال اعادة معدوم بوده است كه مي گفتند چيزي كه معدوم گردد اساساً قابل بازگشت نمي باشد و بدن انسان بعد از مرگ معدوم مي شود و نابود مي گردد، لذا قابل برگشت در قيامت نمي باشد. پس از اعلام نظرية لاوازيه در سال 1775 مبني بر اين كه : چيزي در جهان معدوم نمي شود. بلكه صورت و شكل ها درحال تغيير و تبدلند، اصل شبهه منهدم گرديد. و خود بشر با كشف اين قانون و بقاي ماده و تبديل آن به انرژي و بالعكس، جاده امكان ابديت انسان و جهان را صاف نمود و نداي پيامبران را كه همگي مي گفتند براي بقا و ابديت آفريده شده ايد نه براي فنا و نابودي كاملاً تأييد نموده است.

از طرف ديگر اشكال اعادة معدوم را پاسخ گفته و ثابت نموده است كه قيامت جز شكل گيري اجزا ماده و صورت سازي آن چيز ديگري نيست. و اصلاًاز انسان چيزي نابود نمي شود كه تا به اعاده معدوم نيازي باشد.[4] و از همين جا ارتباط اين قانون با مسئلة معاد جسماني روشن و معلوم مي شود كه اين قانون يكي از رازهاي خلقت را كشف نموده است . البته در فلسفه اسلامي هم بيان گرديده است كه موجود معدوم نميگردد.

شبستري ميگويد: عدم موجود گردد اين محال است ـ وجود از روي هستي لا يزال است. نتيجه اين كه در قيامت بدن انسان كه در جهان به صورت ماده يا اثري موجود است با قدرت و علم بي پايان الهي زنده ميشود و روح وي به اين كالبد زنده بازگشت مي كند و به حيات ابدي و زندگي جاويدان خود ادامه مي دهد، البته با قوانين آن جهاني كه پيري و سستي و فرسودگي در آن جا مطرح نمي باشد.













1[1] زلزال (99) آية 7 - 8.

1[2] دائرهْْ المعارف فارسي، ج 2، ص 1775 مادة عمل.

1[3] مرتضي مطهري، مجموعة آثار، ج 4، ص 686.

1[4] ر.ك: محمد باقر شريعتي سبزواري، معاد در نگاه عقل و دين، ص 246، 248 و جعفر سبحاني ، معاد انسان و جهان ، ص 290 - 292.